Nux hexagonalis DIN934 est norma magni momenti, quae in variis campis machinalibus late adhibetur. Normas industriales Germanicas sequitur ut requisita magnitudinis nucis, materiae, effectus, tractationis superficiei, inscriptionis et involucri observet, ut requisitis technicis et normis salutis congruentibus satisfaciat.
Magnitudinis ambitus: Norma DIN934 magnitudinum ambitum nucum hexagonalium specificat, inter quas nuces cum diametris ab M1.6 ad M64 variant, magnitudines nucum frequentissime in arte ingeniaria usitatas comprehendens.
Selectio materiae: Nuces hexagonales plerumque ex materiis ut chalybe carbonico, chalybe mixto, chalybe inoxidabili, etc. fiunt, quae bonas proprietates mechanicas et resistentiam corrosionis habent.
Requisita effectuum: Haec norma etiam indices effectuum mechanicorum nucum, inter quos sunt firmitas tensile, firmitas scindendi, duritia, etc., specificat, ut nuces onera correspondentia sustinere et effectus nexus stabiles in usu conservare possint.
Tractatio superficialis: Superficies nucis modis ut galvanizatione, nickelizatione, phosphatatione, etc. tractari potest ad resistentiam corrosionis et pulchritudinem nucis augendam.
Signatio et involucrum: Signatio nucum clara, completa esse debet, et numeros normarum pertinentes, materias, aliasque informationes, quas usores agnoscere et eligere possint, continere. Interea, involucrum nucum requisitis translationis et repositionis congruere debet, ne nuces in translatione et usu laedantur.
Praeterea, consilium nucum hexagonalium DIN934 varias usus condiciones considerat, inter quas (sed non solum) machinas aedificatorias, apparatum electricum, et ornatum navium. Inter eas, nuces hexagonales chalybis inoxidabilis propter excellentem resistentiam corrosionis praecipue aptae sunt occasionibus cum requisitis materialibus specialibus.
Summa summarum, norma DIN934 seriem specificationum amplam ad productionem et applicationem nucum hexagonalium praebet, qualitatem et efficaciam nucum confirmans, ita salutem et firmitatem variarum applicationum machinalium praestans.
Tempus publicationis: XXIII Augusti, MMXXIV